حسين قدياني:
سادگی خودی، رندی دشمن!
یک: خودی‌هایی که ناظر بر انتخابات، از «دوگانه سازش-مقاومت» حرف می‌زنند، هیچ به «تلک‌الایام نداولها بین‌الناس» اندیشه کرده‌اند؟! مردمی که ما می‌شناسیم، چک سفیدی به هیچ یک از جریان‌های سیاسی نداده‌اند. آمدیم و باز هم حکایت دوم خرداد، رای به این و آن دادند. این و آنی که بر اساس «دوگانه سازش- مقاومت» سینه‌چاک گانه […]
یک: خودی‌هایی که ناظر بر انتخابات، از «دوگانه سازش-مقاومت» حرف می‌زنند، هیچ به «تلک‌الایام نداولها بین‌الناس» اندیشه کرده‌اند؟! مردمی که ما می‌شناسیم، چک سفیدی به هیچ یک از جریان‌های سیاسی نداده‌اند. آمدیم و باز هم حکایت دوم خرداد، رای به این و آن دادند. این و آنی که بر اساس «دوگانه سازش- مقاومت» سینه‌چاک گانه سازشند. خب! مساله اساسی اینجاست که با چونان رئیس جمهوری، لابد باید ۴ بلکه ۸ سال، ذیل احترام به رای اکثریت، مفهوم رعنای مقاومت را بی‌خیالی طی کنیم؟!! حقا که در طراحی «دوگانه سازش-مقاومت» برای انتخابات، هر چقدر اغیار رندند و زیرک، بعضی خودی‌ها نادانند و غافل. من واقعا شکر می‌کنم خدا را که جمهوری/ انقلاب اسلامی هرگز با دست فرمان این عزیزان نازک‌خیال، حرکت نکرده و نخواهد کرد و الا این دوستان، استعداد این را دارند، رسما از شیخ دیپلمات فی حد ذاته بی‌رای و جایگاه، یک رئیس‌جمهور تپل روی دست نظام بگذارند که این بار در اشلی بالاتر، در غلتان هسته‌ای را با تعدادی آبنبات معاوضه کند!! مومن و حزب‌اللهی بیش از ریش و تسبیح، به ریشه و تحلیل درست هم هست. تا ولی فقیه هست، تا خون شهدا هست، تا راه امام هست و تا اصول و آرمان‌ها به قوت خود محفوظ است، اصلا و اصولا مقاومت و سازش، چه ربطی به رئیس‌جمهور دارد که عده‌ای از «دوگانه سازش- مقاومت» سخن می‌رانند؟! حرف حساب ما این است که جمهوری اسلامی، همیشه خدای محور مقاومت در جهان اسلام است و این به تنها چیزی که ربط ندارد، حضرت رئیس‌جمهور است. لذا برای انتخابات ریاست‌جمهوری، همان به که حد و حدود دوگانه‌ها را بشناسیم و در یک حرکت عقلایی، از «دوگانه کار و همت جهادی و توانمندی و کارآمدی و…- تنش و بی‌عرضگی و حرافی و اختلاف و…» حرف بزنیم.
دو: بعد از اعلام نظر قانونی و دقیق شورای نگهبان، دیگر همه باید فهمیده باشند که اگر دشمن ۲ چشم داشت، ۲ چشم هم قرض گرفته، از قرار ول کن انتخابات ما نیست. حال که دشمن اینچنین علیه اصل انقلاب و اصل انتخابات به میدان آمده، لااقل بر هواداران نامزدهای اصولگرا فرض است که به موازات تعریف از نامزد محبوب خود، از ۲ کار غافل نباشند؛ نخست، دفاع از اصل انقلاب و اصل انتخابات و دیگری، سیلی‌زدن بر صورت دشمن.
مع‌الاسف بعضی دوستان، نه فقط دفاعی از اصل انقلاب و اصل انتخابات نمی‌کنند، بلکه هر چه فریاد دارند، به جای «آمریکا»، بر سر نامزدهای اصولگرا فرود می‌آورند!! «آقا» تا آنجایی که ما یاد داریم، فرمودند؛ «نامزدها را «شیطان اکبر» نخوانیم». وای بر ولایت‌پذیری بعضی دوستان مدعی، که نه سایر نامزدها، بلکه نامزد اصولگرا را بی‌رحمانه تازیانه تهمت و دروغ می‌زنند. چرا؟! مگر نخستین روز نوروز سال ۹۱ در جوار بارگاه امام رئوف، رهبر انقلاب تذکر به این سایت‌ها ندادند و از رویه غیراخلاقی‌‌شان انتقاد نکردند؟!
سه: به عنوان کوچک‌ترین عضو خانواده بزرگ شهدا می‌خواهم تشکر کنم از جناب شهردار تهران، بابت ۲ افتتاح. یکی؛ بزرگراه آزادگان در کمربندی تهران، دومی؛ بزرگراه امام علی (ع). من یکی از همان جماعتم که اغلب پنجشنبه‌ها مادربزرگ پیرم را می‌برم بهشت زهرا. قطعا اجر افتتاح هر دوی این بزرگراه‌ها که منجر به سهولت بهتر این رفت و آمد شده، نزد خدای شهیدان محفوظ و ماندگار است. چقدر خوب که همه ما، هم از زاویه انقلاب اسلامی، نقد کنیم، هم از این زاویه، تعریف. این‌ور و آن‌ور گاهی می‌بینم که بعضی دوستان دیرین، هنوز هم از نوشته‌هایم در کتاب «نه ده» برای تخریب نامزد اصولگرایان استفاده می‌کنند! با این دوستان عزیز، آنقدر نان و نمک هشتاد و هشتی که خورده‌ایم محترم است که همین جا به ایشان می‌گویم؛ نوش‌جان‌تان!… اما عزیزان! حتی در همان اوج فتنه نیز خصومت شخصی با هیچ کس نداشتم من راه عوض نکرده ام و همان موضع قبلی‌ام. باز هم نقد اگر لازم شود، نقد می‌کنم و تعریف اگر لازم باشد، تعریف. دریغ است که موضع انقلاب اسلامی را با حب و بغض عوض کنیم.
