ابتذال در سینما،موضوعی که حوزه فرهنگ را داغ کرد!

یکی از مهمترین بحثهایحوزه فرهنگ که در چندماه اخیر بسیار داغ بوده و سبب به وجود آمدن حواشی فراوانی هم شده بحث همیشگی مربوط به ابتذال در سینمای ایران است که با اظهار نظر دو تن از بازیگران زن سینما وتلویزیون به این حواشی دامن زده شد.
دراین میان درچند روز گذشته صحبتهای مختلفی از سوی مقامات مسئول ودیگر بازیگران مطرح گردیدهکه همین صحبتها جلب نظر افکارعمومی به این موضوع را در پی داشته است.
آن چنان که  پرستوصالحی بازیگر سینما وتلویزیون چندی پیش در صفحه فیس بوک خود به مسائلی اشاره کرد که باز هم تاکیدی بر وجود مسئله فساد در سینمای ایران بود. این بازیگر از در خواستهای نامشروع برخی دست اندرکاران سازنده فیلم سخن به میان آورد واز این موضوع به شدت انتقاد کرد وحتی آن را باعث کنار کشیدن بسیاری از فعالیت در این زمینه دانست.
هر چند که صالحی در کناراین صحبتهای خود به سالم بودن بخش قابل توجهی از سینماگران اشاره کرد اما به هر حال صحبتهای او دوباره جرقه ای بود تا بحث فساد در سینما به تیتر اول بسیاری از مجراهای خبری تبدیل شود.
اما پس از پرستو صالحی این مرجان محتشم(بازیگر سریال معروف پس از باران) است که چند روز پیش به مانند پرستو صالحی از فساد در سینما وکم کاری به این علت سخن گفت.این بازیگر فیلم رز زرد، که چندی است به شدت کم کار شده در بخشی از صحبتهای خود می گوید: من در اوج موقعیت کاری ام در مصاحبه های مکرر بیان کردم که به صورت مداوم کار نخواهم کرد، به دلیل اینکه به هر قیمتی حاضر نیستم در عرصه سینما باشم با اینکه عاشق کارم هستم.
در کنار این مسئله محتشم به این مسئله هم اشاره می کند که علی رغم علاقه اش به حضور وفعالیت در عرصه هنری حاضر نیست مانند برخی دیگر از بازیگران برای پیشرفت وحضور بیشتر تن به مسائل غیر اخلاقی بدهد،هر چند که در حال حاضر برخی که مشهور شده اند چنین راههای را از نظر این بازیگر طی کرده اند وتن به مسائل غیر اخلاقی داده اند.
صحبتهای این دوبازیگر سینما در حالی مطرح می شود که احمد نجفی،بازیگر سینما وتلویزیون،هم در مصاحبه ای که دراین زمینه انجام داد به سرآغاز این فساد ها اشاره می کند ومی گوید: شروع فساد در سینما از گرفتن پول‌های ۴۰ میلیونی برای بازی دادن بوده است واین مسئله مشاهده می شود که بسیاری از جوانان خانواده های خود را تحت فشار قرار می دهند تا برای ورود آنها به فضای بازیگری این هزینه های کلان را بپردازند.او همچنین در ادامه به محل کاسبی شدن ساخت فیلمها اشاره می کند.
دیگر اهالی سینما چه می گویند!
اما در کنار احمد نجفی،محمد علی کشاورز هم که چندیست به دلیل کسالت وعدم رغبت خود از فضای هنری فاصله گرفته در صحبتهایی دراین باره صراحتا براین موضوع تاکید می کند که به دلیل افزایش روابط نامشروع دیگر حاضر به حضور در دنیای بازیگری نیست.علاوه بر صحبتهای این بازیگر مشهور سینمای ایران،مجید مظفری که روزگاری یکی از بازیگران اصلی سریالها تلویزیونی بود هم در این باره به عدم اجازه به دخترش برای ورود به عرصه بازیگری اشاره می گوید.همچنین این بازیگر فیلمهای جنگ نفت کشها وسگ کشی در گوشه ای از صحبتهای خود درباره فضای فعلی حاکم بر دنیای هنر هفته این چنین می گوید: ‌وقتی موج چشم آبی‌ها و شباهت برخی هنرپیشه‌ها به آرتیست‌های قدیمی شروع شد و مانکن‌ها به سینما آمدند، باید فاتحه این سینما را خواند.
اما در کنار این صحبتهای مظفری آتیلا پسیانی هم درباره بحث فساد در سینمای ایران با تایید صحبتهای پرستو صالحی،براین مسئله تاکید می کند که چنین مسائلی سالهاست که در سینمای ایران وجود دارد ویکی از علتهای این موضوع هم ورود افراد غیر حرفه ای وکار نابلد والبته فرصت طلب به این حوزه بوده است.درهمین زمینه پسیانی به این مسئله اشاره دارد که برای حل این موضوع باید شرایطی به وجودآید که هیچ کس نتواند از راهی به جز راه حرفه ای وکانالیزه شده وارد فضای هنر هفتم شود
اما این صحبتهای داغ وپرحاشیه در شرایطی از سوی بازیگران ودست اندرکاران سینما وتلویزیون درباره فساد در سینما مطرح می شود که وزیر ارشاد،سید محمد حسینی دراین باره معتقد است که فساد موجود در سینما را نباید رد کرد بلکه باید به دنبال راه حلی برای آن بود.
به هر صورت به نظر می رسد که داستان فساد وابتدال در سینمای ایران که با ورود تب مدرنیته از فضای سینمای خارجی افزایش هم یافته است  همچنان ادامه داشته باشد. به ویژه که هنر هفتم روز به روز در میان جوانان ایرانی از محبوبیت بیشتری برخوردار می شود وهمین مساله راه را برای برخی فرصت طلبان که به باور بخشی از دست اندرکاران سینمای ایران اندک اما روبه گسترش هستند باز تر می کند.
در همین راستا وبا توجه به تمام این مسائل، به نظر می رسد که کارشناسان اجتماعی باید بیش از گذشته به واکاوی دراین ماجرا بپردازند وبا لحاظ کردن موجهای فرهنگی-اجتماعی در این باره به دنبال راه حل ریشه ای برای ترویج هر چه بیشتر فرهنگ واخلاق مبتنی بر پایه عناصر بومی جامعه ایران در فضای هنری باشند.هر چند که در این زمینه قبل از هر کسی این دست اندرکاران عرصه هنر هستند که باید فضای اخلاقی هنر هفتم را با توجه به صحبتهای مطرح شده درباره آن امن تر کنند.