تجلیل از مربیان و خیرین پشتیبان موسسه جامعه القران کریم و اهل البیت نوق شعبه ۲ / تصاویر

باعرض سلام خدمت مسئولین وسردبیرسایت خانه خشتی که باعث افتخارشهرستان رفسنجان هستید وهمچنین سرکارخانم محبی مسئول جامه القران های فیض اباد.مهدی اباد وشهرصفایه. ومربیان زحمت کش این مراکز.که درضمینه قرانی فرزندان این خطه تلاش وپشتکار بسیار دارن خداوندبه شماطول عمر بابرکت عنایت فرماید.. وهمیشه سربلندوپایدار باشید درپناه ایزد منان

سلام جا دارد از برادر بزرگوارمان خبرنگار افتخار خانه خشتی و مدیر و سردبیر سایت شهدای رضوان سردار احمدی تشکر نمایم ای کاش ایشان از مراسم بسیج خواهران هم گزارش تهیه میکردند.

خداوندا ! دستانم خالی اند و دلم غرق در آمال. یا به قدرت بیکرانت دستانم را توانا گردان یا دلم را از آرزوهای دست نیافتنی خالی کن.

باعرض سلام وخسته نباشید خدمت عزیزان زحمتکش خانه خشتی وخوانندگان محترم،وعزیز،شعبات جامعه القران کریم از سال۸۵اغاز فعالیت چون بنام شعبه نوق نامگذاری شده است به علت کثرت وزیادی شعبه ها جداگانه مجزاشدند وهرکدام بانام شعبه نوق۱/۲/۳نامگذاری شده،برای مجزاشدن شعبه های زیرمجموعه وعلت خاص دیگه ای ندارد،منطقه صفاییه وبخش فردوس هم اکنون شهر میباشد منطقه رضوان وشهر بهرمان،نوق الان نوق قدیم نیست وهرکدام باپیشرفتهایی که داشتند به شهرو بخش فردوس و مرکزی تقسیم شده فعالیت قرانی این موسسات بااین نامهاست ،خداوند به همه خادمین قرانی دراین منطقه توفیق خدمت خالصانه وعامل بودن به قران عطاکند،قران واموزه هاوفراگیری قران حدو مرز نمی‌شناسد،به اصل فعالیت دقت شود فرعیات رارها کنید،ان شاءالله جز شرمندگان قران نباشیم باتشکر

مگر نوق شماره گذاری شده است قبلا میگفتند نوق علیا نوق وسطی نوق سفلی حالا این نوق شماره ۲ کدام است.

سلام و عرض ادب خدمت تمامی خادمین قرآن این کتاب از آن روزی که به حیله دشمن و به جهل دوست لایش را بستند، لایه اش مصرف پیدا کرد و وقتی متنش متروک شد، جلدش رواج یافت و از آن هنگام که این کتاب را ــ که خواندنی نام دارد ــ دیگر نخواندند و برای تقدیس و تبرک و اسباب کشی بکار رفت، از وقتی که دیگر درمان دردهای فکریی اجتماعی را از او نخواستند، وسیله شفای امراض جسمی چون درد کمر و باد شانه و ... شد و چون در بیداری رهایش کردند، بالای سر در خواب گذاشتند وبالاخره، اینکه می بینی؛ اکنون در خدمت اموات قرارش داده اند و نثار روح ارواح گذشتگانش و ندایش از قبرستان های ما به گوش می رسد، قرآن ! من شرمنده توام اگر از تو آواز مرگی ساخته ام که هر وقت در کوچه مان آوازت بلند می شود همه از هم می پرسند " چه کس مرده است؟ " چه غفلت بزرگی که می پنداریم خدا ترا برای مردگان ما نازل کرده است . قرآن ! من شرمنده توام اگر ترا از یک نسخه عملی به یک افسانه موزه نشین مبدل کرده ام . یکی ذوق می کند که ترا بر روی برنج نوشته،‌ یکی ذوق میکند که ترا فرش کرده ،‌یکی ذوق می کند که ترابا طلا نوشته ، ‌یکی به خود می بالد که ترا در کوچک ترین قطع ممکن منتشر کرده و … آیا واقعا خدا ترا فرستاده تا موزه سازی کنیم ؟ قرآن! من شرمنده توام اگر حتی آنان که تو را می خوانند و ترا می شنوند ،‌ آن چنان به پایت می نشینند که خلایق به پای موسیقی های روزمره می نشینند .. اگر چند آیه از تو را به یک نفس بخوانند مستمعین فریاد می زنند ” احسنت …! ” گویی مسابقه نفس است … قرآن !‌ من شرمنده توام اگر به یک فستیوال مبدل شده ای حفظ کردن تو با شماره صفحه ، ‌خواندن تو آز آخر به اول ،‌یک معرفت است یا یک رکورد گیری؟ ای کاش آنان که ترا حفظ کرده اند ، ‌حفظ کنی ، تا این چنین ترا اسباب مسابقات هوش نکنند . خوشا به حال هر کسی که دلش رحلی است برای تو . آنان که وقتی ترا می خوانند چنان حظ می کنند ،‌ گویی که قرآن همین الان به ایشان نازل شده است. آنچه ما با قرآن کرده ایم تنها بخشی از اسلام است که به صلیب جهالت کشیدیم.