رفسنجانی ها چشم به راه نماینده ای از جنس مردم/ وای بر شعارهای پوشالی که روی دیوار جا خوش کرده باشند
در ساعات پایانی مهلت انتخابات عده ای برای خدمت رسانی به مردم لحظه شماری می کنند و وای بر آنانی که شعارهایشان پوشالی باشد.
به گزارش خبرنگار “خانه خشتی“، با تمدید مهلت انتخابات در شعب اخذ رأی سراسر کشور، ازدحام مردم پای صندوق های رأی افزایش یافته است؛ اخبار رسیده از سایر شعب رفسنجان حاکی از آن است که مردم با شور بیشتری در ساعات پایانی آراء خود را به صندوق های رأی می اندازند.
آنچه بیش از هر چیز برای زنان و مردان شهرستان رفسنجان که از راه های دور و نزدیک برای مشارکت حداکثری حضور یافته بودند، اهمیت داشت و به نگرانی آنان می افزود، عملی نشدن وعده های انتخاباتی دیواری بود؛ وعده هایی که کمتر از یک روز دیگر باید جنبه عملی پیدا کنند.
عده ای بر این باور بودند که اگر اطمینان به عملی شدن قول های نامزدهای انتخاباتی نداشته باشیم، باید پای صندوق های رأی حاضر شویم و امر رهبر را اطاعت کنیم؛
استمرار مسن ترها در انتخابات گذشته و حال، نشان از رضایت قلبی آنان داشت که با هر بار نگاه کردن به مهرهای شناسنامه خاطره ای از مقابل چشمانشان عبور می کرد؛
پیرمرد ۵۱ ساله که یک پایش را لب گور می دانست، با یادآوری خاطره ای از ۱۲ فروردین ۵۸ خود را از افراد همیشه در صحنه معرفی کرد و گفت: با اینکه می دانم بخشی از وعده های انتخاباتی کاندیداها عملی نمی شود اما همیشه در همه انتخابات حاضر بوده و مشارکت کرده ام.
رفع مشکل اشتغال، رسیدگی به مردم و توجه به نیازهای جامعه از اهم انتظارات مردم رفسنجان بود که در گفت و گو با خبرنگار “خانه خشتی“، به آن تأکید کردند؛
در این میان پیرزن هایی هم حضور داشتند که نه سواد نوشتن می دانشتند و نه توان راه رفتن، سختی مسیر را به جان خریده و در انتخابات شرکت کرده بودند.
آن ها که رأی اولی بودند به حال ۱۸ ساله های امروز غبطه می خوردند و از هیجانی که در انداختن رأی خود در سال های قبل داشتند، تعریف می کردند؛ برخی دیگر که تعداد مهرهای شناسنامه ای شان به چهار یا پنج تا رسیده بود، از اینکه بر خلاف سنوات گذشته آگاهی شان در انتخاب نماینده مجلس افزایش یافته است، خرسند بودند.
مهلت انتخابات که ساعت به ساعت تمدید می شود، تپشی در دل نامزدهای این دوره از دو مجلس به وجود می آید؛ آنان که شعارشان به عمل نزدیک تر است، برای خدمت رسانی به مردمی که یک هفته برایشان از عملکرد و سوابق شان گفتند، لحظه شماری می کنند و وای بر آنانی که شعارهایشان پوشالی باشد و روی دیوار جا خوش کرده باشند.
به قلم: بهناز شریفی