با بچه ها با صبر و حوصله و مادرانه رفتارمیکردم

مطالعه ی کتاب جزء لاینکف زندگی معصومه جهان آبادی شده است، شب ها قبل از خواب چند ساعتی را به این کار اختصاص می دهد و بهترین هدیه ای که او از فرزندانش دریافت کرده است کتاب است.

به گزارش خبرنگار”خانه خشتی”، به مناسبت روز بزرگداشت مقام معلم به سراغ معلمی رفتم که با وجود آنکه ۱۴ سال بازنشسته ی این شغل شده است اما هنوز هم احساس مسئولیت نسبت به تزکیه جوانان را در خود دارد.

معصومه جهان آبادی متولد ۱۳۲۹ دراستان سیستان و بلوچستان، از سال ۴۹ به عنوان معلم مشغول به خدمت می شود و پس از ازدواج به تبعیت از همسرش در رفسنجان ساکن و به استخدام رسمی آموزش و پرورش این شهرستان در می آید.

همسر و همچنین سه فرزند از شش فرزند این معلم گرانقدر نیز در شغل دبیری در حال انجام وظیفه هستند.

معصومه جهان آبادی در ابتدای این گفت و گو یادی کرد از استاد گرانقدر شهید مرتضی مطهری و وی را عالمی محقق، پژوهشگر و زحمت کش دانست و گفت: ایشان بر گردن همه حق دارند و من بسیار خوشنود هستم که در حلقه ایشان قرار دارم.

جهان آبادی قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در مقطع راهنمایی درس علوم انسانی را ارائه داده و بعد از انقلاب نیز در مدارس دبیرستان به آموزش درس های دینی و عربی پرداخته است .

این معلم تلاشگر معتقد است که شاید درس هایی مانند تاریخ و جغرافیا روزی از یاد دانش آموزان برود اما درسهای اخلاقی، معنوی  و در رابطه با روش زندگی هیچگاه از یاد آنان نمی رود .

جهان آبادی رفتار معلمان با دانش اموزان را بسیار موثر بر رفتار آینده آنان دانست و گفت: به واسطه ی خاطره ی تلخی که در گذشته داشتم در تمام دوران تدریسم به حرف های دانش اموزانم گوش میدادم و حاضر نمی شدم که در زمان درس حتی یک لحظه دانش آموزی در بیرون کلاس باشد، با بچه ها با صبر و حوصله و مادرانه رفتارمیکردم.

این معلم دلسوز کمی از خاطرات دوران تدریسش گفت از خاطره ی که با کفش های لنگه به لنگه سر کلاس حاضر شده بود و یا اینکه یک روز کامل را با یاد گریه های فرزندش در مدرسه گذرانده است .

مطالعه ی کتاب جزء لاینکف زندگی معصومه جهان آبادی شده است، شب ها قبل از خواب چند ساعتی را به این کار اختصاص می دهد، بهترین هدیه ای که او از فرزندانش دریافت کرده است کتاب است، کتاب اشعار سهراب سپهری اولین کتابی است که او مطالعه را با آن آغاز و در اوایل عمده کتابهایش را از طریق کتابخانه تهیه کرده است.

وی با اشاره به روایتی از امام صادق(ع) خاطر نشان کرد: با ارزش ترین آدم ها آنهایی هستند که علمشان بیشتر است.

جهان آبادی ار بازنشستگان سال ۷۹ است که بدون هیچ چشم داشتی روح دانش آموزانی که به عنوان یک امانت الهی در دستان معلم است را یک تقدیر دانست و گفت: کاری که با اخلاص انجام شود خداوند بهترین تقدیر را انجام می دهد.

وی بهترین تقدیر برای معلم را جای داشتن در قلب دانش آموزان دانست و افزود: اینکه معلمی در جامعه مفید باشد و بچه ها از اخلاق او الگو برداری کنند نیز نوعی تقدیر است .

جهان آبادی در طول تدریس بچه ها را تشویق به قرائت و حفظ قران میکرد و معتقد بود که دختری که قران و معنویات در زندگی او باشد بسیار از آنها تاثیرمی پذیرد.

وی شاعر است و دفتری از اشعار عرفانی دارد و با موضوعات عشق به خداوند، قران و اهل بیت اشعار زیبایی سروده است.

وی در پایان به همکاران خود توصیه کرد:  شغل معلمی را با علاقه انتخاب کنید، دست از مطالعه برندارید، قبل از تعلیم دانش آموزان به تزکیه ی آنان اهمیت دهید، صبور باشید، برای آینده دانش اموزان دلسوزی کنید و دغدغه ی شما مسائل اقتصادی نباشد که در این صورت این شغل تبدیل به تجارت خواهد شد.