یادداشت:
رفسنجان “قم ثانی” شهر آرزوها
ای کاش رفسنجان “قم ثانی” تکرار می شد! شهری در دل کویر در کنار معادن مس و باغات پسته و داستانهای بیپایانی از ایثار، مقاومت و فداکاری.
به گزارش خانه خشتی؛ اینجا به وقت رفسنجان از نامرادی های شهر می نویسم که در هر گوشه از خاکش، ردپای تاریخ و فرهنگ احساس میشود. معادن مس گنجینههای گرانبهایی که در دل زمین نهفتهاند، با باغات پسته، نمادی از دستهای سختکوش مردم این دیار هستند. مس، همچون رگهای حیاتی در دل زمین میدرخشد و حکایت از پیشرفت دارد.
اما رفسنجان، بیشتر از مس و پستهاش، با یاد شهدا در دل مردمش زنده است. شهیدانی که جان خود را فدای میهن کردند و در دل داغ جنگ و نبرد تن و تانک، نام خود را در تاریخ این دیار جاودانه ساختند. هر گوشه از این شهر، پر از یاد و خاطره شهیدانی است که با خون خود، از آزادی و عزت این خاک دفاع کردند.
عکسها و تابلوهای یادبود شهدا بر دیوارهای شهر، گواهی از شجاعت و ایثار است که هر روز در قلب مردم رفسنجان زنده میماند تا رفسنجان”قم ثانی”تکرار شود. شهر با تمام سادگی و پیچیدگیاش، یادآور تلاشهای شبانهروزی مردمانی است که در کنار هم، برای ساختن دنیایی بهتر و ارزشمندتر از گذشته همه با هم تمام قد ایستادهاند.
در شبهای رفسنجان، زیر آسمان پرستارهاش، در سکوت کویر، صدای تاریخ به گوش میرسد. رفسنجان، شهری است که با ترکیب مس و پسته، شهید و ایثار، زیباییهای بیپایانی در دل خود جای داده است. در اینجا، هر سنگفرش، هر درخت پسته و هر گوشه از شهر، حکایت و روایتی از زندگی، ایثار و فداکاری دارد. مردمانش همچنان در کنار هم، با یاد شهدا و عشق به سرزمینشان، آیندهای پرامید میسازند. واقعیتهای امروز شهر رفسنجان همچون فقر، حاشیهنشینی و مناطق کمبرخوردار در کنار همه پیشرفت ها، چشم دلسوزان نظام و انقلاب را آزار می دهد.
شهر رفسنجان با این همه ثروت طبیعی و تاریخی، با چالشهای بزرگی روبروست. مردم برخی مناطق حاشیهای و کمبرخوردار شهر در فقر و محرومیتهای شدید زندگی میکنند. با وجود تمام تلاشهای مردم و مسئولین برای پیشرفت، هنوز برخی از مناطق شهرستان دسترسی کافی به زیرساختهای مناسب ندارند.
در دل باغات پسته و معادن مس، که نماد ثروت و کارآفرینیاند، عدهای از جوانان این شهرستان همچنان در جستجوی شغل و آیندهای بهتر هستند. این تضادها نشان دهندهی نیاز و توجه بیشتر به توسعهی متوازن است. اگرچه رفسنجان در دل خود داستانهای بسیاری از تلاش و مقاومت دارد، اما بیشک نگاه به مسائل اجتماعی و اقتصادی باید بیشتر از گذشته در دستور کار مسئولین باشد تا بتوانیم آیندهای روشنتر برای تمام ساکنان این دیار بسازیم.
ای کاش به ثمر رسیدن برنامههای توسعه، پیشرفت و محرومیت زدایی بر دیوارهای شهر ثبت شود، بطوری که مناطق محروم و حاشیهای نیز در مرکز توجه قرار گیرند و نه تنها مس و پسته، بلکه پیشرفت و رفاه برای همه مردم این دیار به حقیقت بپیوندد.
هوشنگ حمزه نژاد