یادداشت؛
رسانه و صنعت؛ پیوندی راهبردی در مسیر توسعه رفسنجان
در قلب جنوب‌شرق ایران، رفسنجان صنعتی با ظرفیت‌های بی‌نظیر معدنی و تولیدی دارد، اما موفقیت این شهر تنها در کارخانه‌ها و معادنش خلاصه نمی‌شود؛ حضور رسانه‌های پویا و مطالبه‌گر است که می‌تواند چراغ راه توسعه پایدار و شفافیت اجتماعی باشد
به گزارش خانه خشتی؛ در دنیای پرشتاب امروز، رسانه و صنعت دو بازوی اصلی توسعه‌اند؛ یکی در عرصه آگاهی و دیگری در عرصه تولید. تعامل درست این دو نهاد می‌تواند جامعه‌ای پویا، شفاف و آینده‌نگر بسازد. رسانه چشم ناظر و زبان گویای جامعه است و صنعت بازوی اقتصادی و موتور محرک پیشرفت. پیوند این دو، شرطی اساسی برای رشد متوازن و پایدار هر شهر و منطقه به شمار می‌آید.
شهر رفسنجان نمونه‌ای روشن از این پیوند بالقوه است. شهری که علاوه بر جایگاه جهانی در تولید پسته، یکی از بزرگ‌ترین مجموعه‌های صنعتی و معدنی کشور را در خود جای داده است. مجتمع مس سرچشمه رفسنجان، به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین معادن و کارخانه‌های تولید مس در خاورمیانه، قلب تپنده صنعت ایران محسوب می‌شود. این مجتمع نه‌تنها هزاران نفر را به کار گرفته، بلکه نقشی کلیدی در تأمین ارز، صادرات غیرنفتی و رشد فناوری‌های صنعتی کشور دارد.
در کنار این مجموعه عظیم، شهرک‌های صنعتی متعدد و منطقه ویژه اقتصادی رفسنجان بستر شکل‌گیری صدها واحد تولیدی در حوزه‌های فلزی، غذایی، شیمیایی و خدماتی را فراهم کرده‌اند. چنین ظرفیتی اگر با شبکه‌ای از رسانه‌های تخصصی، حرفه‌ای و مطالبه‌گر همراه شود، می‌تواند الگوی موفقی از توسعه صنعتی در جنوب‌شرق ایران ارائه دهد.
اما پرسش این است که نقش رسانه در این میان چیست؟
رسانه تنها گزارشگر رویدادها نیست؛ رسانه باید تحلیل‌گر، پرسشگر و تسهیل‌گر باشد. رسانه‌های محلی رفسنجان می‌توانند با پوشش مستمر و دقیق فعالیت‌های صنعتی، هم به معرفی توانمندی‌های منطقه بپردازند و هم مسائل پنهان در پسِ تولید را آشکار سازند. از وضعیت محیط‌زیست و منابع آب تا شرایط ایمنی کارگران و مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها، همه موضوعاتی‌اند که رسانه می‌تواند با نگاهی حرفه‌ای و منصفانه دنبال کند.
رسانه توسعه‌محور نه دشمن صنعت است و نه مدیحه‌گو؛ بلکه پلی میان جامعه، دانشگاه، سرمایه‌گذار و سیاست‌گذار می‌سازد. در چنین رویکردی، نقد سازنده و شفافیت، ابزار رشد می‌شوند نه مانع آن. رفسنجان برای حفظ توازن میان توسعه صنعتی و پایداری اجتماعی، بیش از هر زمان به چنین رسانه‌ای نیاز دارد.
از سوی دیگر، مدیران صنعتی نیز باید نگاه خود را به رسانه بازتعریف کنند. در فضای رقابتی امروز، تصویر عمومی و سرمایه اجتماعی یک شرکت به اندازه عملکرد اقتصادی آن اهمیت دارد. بی‌اعتمادی، شایعات و اطلاعات ناقص می‌تواند به همان اندازه‌ای که بحران اقتصادی زیان‌بار است، برای صنعت آسیب‌زا باشد. در مقابل، ارتباط مؤثر با رسانه‌ها، ارائه گزارش‌های شفاف از عملکرد، حمایت از خبرنگاران اقتصادی و برگزاری نشست‌های خبری منظم، می‌تواند چهره‌ای صادق و مسئولیت‌پذیر از صنایع رفسنجان به نمایش بگذارد.
رفسنجان ظرفیت تبدیل شدن به قطب رسانه‌ای صنعت جنوب‌شرق کشور را دارد. وجود دانشگاه‌ها و نیروهای تحصیل‌کرده در رشته‌های ارتباطات، اقتصاد و مهندسی، زمینه‌ای مناسب برای تربیت خبرنگاران صنعتی فراهم کرده است. ایجاد «مرکز مطالعات رسانه و صنعت»، برگزاری جشنواره‌های رسانه‌ای با محور تولید و توسعه، و حمایت از رسانه‌های محلی برای پوشش تخصصی حوزه صنعت می‌تواند به تعمیق این پیوند کمک کند.
نباید فراموش کرد که توسعه صنعتی اگر بدون روایت رسانه‌ای باشد، رشد خاموش است. رسانه است که به حرکت چرخ‌های صنعت معنا می‌دهد، موفقیت‌ها را برجسته می‌سازد و از کاستی‌ها می‌آموزد. آینده رفسنجان در گرو گفت‌وگوی سازنده میان کارخانه و قلم، معدن و میکروفون است. همان‌قدر که مس سرچشمه نماد درخشندگی اقتصادی این شهر است، باید رسانه‌هایش نیز نماد درخشندگی فرهنگی و شفافیت اجتماعی باشند.
در نهایت، اگر رفسنجان بتواند رابطه‌ای سالم و هوشمندانه میان رسانه و صنعت برقرار کند، نه‌تنها در عرصه تولید بلکه در حوزه مدیریت شهری، جذب سرمایه، گردشگری صنعتی و زیست پایدار نیز پیشگام خواهد بود. توسعه واقعی زمانی شکل می‌گیرد که جامعه نه فقط تولیدگر، بلکه آگاه و مسئول هم باشد و این رسالت، بر دوش رسانه‌ای است که با درک درست از صنعت، چراغ راه توسعه شهر خویش شود.
یادداشت از: فاطمه محمدی
انتهای پیام/
