مادر شهید:
همچون امام حسین (ع) لب‌تشنه شهید شد

وی بیان کرد: خصوصیت دیگر او این بود که خیلی گذشت داشت و به راحتی از بهترین چیزهایی که دوست داشت می‌گذشت و اصلا وابسطه به متعلقات دنیا نبود؛ شهید بچه دست بخیری بود، شاید به لحاظ مالی در توانش نبود کار زیادی انجام دهد، چون سرباز بود و قبل آن محصل بود اما واقعا دست به خیر بود و محال بود متوجه شود کسی مشکلی دارد و برای حل آن مشکل تلاش نکند.

مادر شهید افزود: خصوصیت دیگرش خوش‌طبعی بود اما در عین شوخ‌طبعی مودب بود و شوخی‌هایش هرگز باعث بی‌احترامی و بی‌ادبی به کسی نمی‌شد؛ پرانرژی و مهربان بود.

وی تصریح کرد: شهید قانع بود، ما سال‌ها مستاجر بودیم و شرایط آن‌چنانی نداشتیم که فرضا اتاق جدا برای خودش داشته باشد، اما حتی یک بار به روی ما نیاورد و حتی نگفت که ای کاش چنین چیزی داشتم؛ با اینکه سن کمی داشت ولی خیلی خوب ما را درک می‌کرد.

مادر شهید عنوان کرد: اهل تجملات نبود اما به سر و وضع خودش زیاد می‌رسید، البته زمانی که مکانیکی می‌رفت بحث فرق می‌کرد و شاید با لباس روغنی بیرون هم رفته، داخل خانه هم آمده اما در مواقع دیگر، همان دو سه دست لباسی که داشت رنگ‌ها را با هم هماهنگ می‌کرد، یا حتما باید تمیز می‌بود.

وی گفت: به واجبات و نماز و روزه‌اش خیلی اهمیت می‌داد، یادم نمی‌آید حتی یک روزه قضا داشته باشد، یکی از پرسنل نیروی انتظامی بعد از شهادت محمدسعید تعریف می‌کرد که در ماموریت وقتی جایی با هم بودیم، محمدسعید می‌گفته که نمازمان را بخوانیم بعدا برویم.

مادر شهید اظهار کرد: ارادت خاصی به آقا امام حسین(ع) داشت، در زمان خدمتش هر طور بود مرخصی می‌گرفت و خودش را به هیئت روستایمان می‌رساند و سرانجام به دلیل همین عشق خاصی که به آقا امام حسین علیه‌السلام داشت با لب‌های خشکیده بعد از ۳۳ روز حالت کما که اجازه نداشتیم حتی یک قطره آب به او بدهیم در شب زیارتی آقا امام حسین (ع) با لب تشنه مثل اربابش حسین (ع) به شهادت رسید.

انتهای خبر/