به گزارش “خانه خشتی”، روز اهدا کنندگان خون در رفسنجان با شعار «خون سالم برای نجات مادران» برگزار شد.
برنامه رسمی تجلیل از اهدا کنندگان مستمر خون با تأخیر ۴۰ دقیقه ای و به محض ورود فرماندار آغاز شد.
اگر برای انتقال خون به نیازمندان اینگونه بشتابیم، قطعاً زنده نخواهند ماند.
و با گذشت سال ها و ماه ها، هنوز یاد نگرفته ایم برای قرائت قرآن سکوت کنیم و بدانیم سرود ملی تنها برای مراسمات و برنامه هایی پخش می شود که در سطح کشوری برپا شده است!
امام جمعه هم پس از یک ساعت به جمع ما پیوست، دکتر میرزابیگی هم دیر آمد …
بیان شعارهای ده ساله مجمع بهداشت جهانی توسط رییس پایگاه انتقال خون رفسنجان بخش دیگری از برنامه بود که نشان از استمرار حضور اهدا کنندگان داشت.
سال ۲۰۰۵: ستودن خون اهدایی شما
سال ۲۰۰۶: خون سالم نجات بخش زندگی
سال ۲۰۰۷: خون سالم، مادر سالم، نوزاد سالم
سال ۲۰۰۸: اهدای مستمر خون
سال ۲۰۰۹: اهداء داوطلبانه پلاسما
سال ۲۰۱۰: حون جوان در رگ های جهان
سال ۲۰۱۱: اهداء خون بیشتر، نجات زندگی بیشتر
سال ۲۰۱۲: هر اهدا کننده، یک قهرمان
سال ۲۰۱۳: اهداء خون، هدیه ای برای زندگی
سال ۲۰۱۴: خون سالم برای نجات مادران
دلمان به درد آمد وقتی شنیدیم روزانه ۸۰۰ مادر در جهان به دلیل اختلالات ناشی از بارداری می میرند و چه زیباست بدانیم که اهدای خون ما نجات زندگی مادرانمان است.
اکنون رفسنجان علاوه بر تأمین صد در صدی نیاز خود، خون استان های دیگر را تأمین می کند.
چقدر اهداکنندگان صلوات فرستادند و چه مهربان بودند …!
برای روح پژمان اقتدار نژاد که ۲۲ خرداد ماه اعضایش را اهدا نمود، فاتحه ای خواندیم.
مسئولین مدعو خونشان را اهدا نکردند،
فرماندار هم گفت: برای مردم جان خود را هم گذاشته ام.
مجری برنامه هم به طور مستمر شاهد بزرگ شدن نازنین رحمانی زاده بود که از کودکی در پایگاه انتقال خون رفت و آمد داشت.
پایان بخش برنامه با اهداء یک عدد پتو به ۳۰ اهدا کننده همراه بود که ۲۸ نفر آن ها مرد بودند.
در میان اهدا کنندگان، بیشترین گروه خونی متعلق به O مثبت و کمترین گروه خونی مزبوط به B منفی، A منفی و AB منفی بود.
جرف دل نازنین رحمانی زاده، از گیرندگان خون مرکز انتقال خون رفسنجان:
باز هم تقویم بهانه ای شد تا بتوانیم بگوییم: خون تو زندگی را به من هدیه کرد.
امروز بچه های تالاسمی رفسنجان با شاخه های گل به پیشواز فرشتگان نجات خود رفتند تا بگویند که سبزی لحظه لحظه های زندگیشان را از سرخی خون تو وام می گیرند.
تو ای ندیده و نشنیده ام تو را هیچگاه!! تو همه ی وجودم را سراسر از عشق کرده ای …
ای کاش می دانستم و یا می توانستم که چگونه هدیه ای شایسته تو تقدیمت کنم!!!
اما چگونه می توانم همانند تو زندگی ام را پیشکشت کنم؟
تا تو هستی ای بهترین و ای برگزیده! من می خواهم که باشم.
لحظه ها از پی هم می گذرند و من بر این باورم که:
می مانم چون می خواهم
فصل خزان پاییز به پایان رسید اما
زمستان با تمام سختی اش
نویدبخش بهاری دیگر است
بهار زندگی!
تو ای کسی که از وجودت به من زندگی می بخشی!
قطرات زندگی بخش تو در رگ های من همیشه جاریست
خالق هستی!
تو را سپاس که امید زندگی را به من هدیه دادی
و من بر این باورم که:
می مانم چون می خواهم …
خونتان پررنگ باد و گونه هایتان گلگون و مزدتان پیش خدا محفوظ.
