چگونه انتقاد از دولت، صدای‌ملت شد؟
تحلیل‌گران سیاسی باید ببینند چه شده که اولا حامیان سفت و سخت دیروز نام ائتلاف سابق خود را تغییر داده‌اند و حسب‌الظاهر علاقه‌ای به استفاده از نام و نشان و اقدامات رئیس‌جمهور در این شش سال ندارند و گروه اصولگرای دیگری نیز برای جلب آرای مردم سعی می‌کند خود را منتقد دولت و در نتیجه […]
تحلیل‌گران سیاسی باید ببینند چه شده که اولا حامیان سفت و سخت دیروز نام ائتلاف سابق خود را تغییر داده‌اند و حسب‌الظاهر علاقه‌ای به استفاده از نام و نشان و اقدامات رئیس‌جمهور در این شش سال ندارند و گروه اصولگرای دیگری نیز برای جلب آرای مردم سعی می‌کند خود را منتقد دولت و در نتیجه صدای ملت بداند.
دوران تبلیغات هر انتخابات مملو از نماد، نشان، شعار و اشعار تبلیغاتی است. آن‌چه در انتخاب این نمادها و نشان‌ها و اشعار شرط است نگاه به مخاطب است. هر گروه یا کاندیدایی که لزوما در پی جلب افکار و آرای مردم است، سعی می‌کند حرف دل آنان را بفهمد و آن را سرلوحه کار خود قرار دهد تا آن دل را بدست آورد. از این زاویه می‌توان با یک حرکت معکوس از بستر شعارهای تبلیغاتی در هنگام انتخابات حرف‌های دل مردم را شناخت و شنید.
به گزارش صراط به نقل از قانون، با استفاده از همین مسئله بود که شعار معروف «اندکی صبر، سحر نزدیک است» به شعار تبلیغاتی حامیان دوم خرداد در انتخابات سال ۱۳۷۶ تبدیل شد؛ کنایه از اینکه دوران دوم خرداد می‌خواهد سپیده‌ای در دوران سازندگی اکبر هاشمی رفسنجانی باشد. اما همین شعار هنگامی که توسط برخی از حامیان محمود احمدی‌نژاد در دور دوم ریاست جمهوری او مورد استفاده قرار گرفت به آنان تذکر داده شد که الان جای این شعار نیست چرا که دوران گذشته که قاعدتا باید شب بوده باشد تا بعد از آن سحری بیاید، دوران خود احمدی‌نژاد بوده است.
ائتلاف سه‌نفره‌ای که خود را از دوستان سابق اصولگرا جدا شده می‌دیدند و میل به ائتلاف با کسان و احتمالا ناکسان امروز صحنه سیاست ایران نداشت به تنهایی وارد عرصه شده است. این ائتلاف متشکل از سه چهره نام‌آشنای مجلس در عرصه انتقاد از دولت، علی مطهری، حمیدرضا کاتوزیان و علی عباسپور تهرانی از نمایندگان فعلی تهران در مجلس هشتم است. آن‌چه این روزها دیده می‌‌شود این است که ائتلاف مزبور خود زودتر از همه تبلیغات را آغاز کرده است. بر صفحه سفیدی نام ائتلاف خود، صدای ملت را حک کرده‌اند و در پرانتز کوچکی عبارت منتقدین دولت را نوشته‌اند که تصریح کنند بر دولتند نه با دولت.
با توجه به مطلبی که در مقدمه این مطلب گفته شد؛ جامعه‌شناسان و تحلیل‌گران سیاسی باید ببینند چه اتفاقی افتاده است که اولا حامیان سفت و سخت دیروز نام ائتلاف سابق خود را تغییر داده‌اند و حسب‌الظاهر علاقه‌ای به استفاده از نام و نشان و اقدامات رئیس‌جمهور در این شش سال ندارند و گروه اصولگرای دیگری نیز برای جلب آرای مردم سعی می‌کند خود را منتقد دولت و در نتیجه صدای ملت بداند و البته رئیس جمهور و اطرافیانش هم باید بیندیشند و که دو سال پس از «۲۴ میلیون رای» چه شده است که مخالفت با دولت برای عده‌ای «رای‌آور» شده است.
